Bozkowskie jaskinie dolomitowe - trasa
Trasa zwiedzania z przewodnikiem łączy najciekawsze i najpiękniejsze części do tej pory odkrytych pomieszczeń. Kilka metrów za wejściem do podziemi korytarz wejściowy poniekąd się rozszerza w pomieszczeniu ze stosunkowo wysokim stropem o nazwie Kaplica. Jej ściany są pokryte różnobarwnymi zdobieniami sintrowymi, które tworzą formację zwaną Skamieniały orzeł. Zaledwie parę schodów od niej znajduje się Jaskinia północna z niebieskawym oświetleniem lam ultrafioletowych. Jaskinia Za progiem nawiązuje do Jaskini północnej. Jest najbliżej powierzchni terenu na zewnątrz, zaś jej zdobienia są prawdopodobnie pogrzebane pod nagromadzonymi blokami skalnymi. Dalej ścieżka prowadzi koło Ogródka mchowego do Skrzyżowania. Za nim zwiedzanie systemu Nowych jaskini kontynuujemy korytarzem z pięknie modelowanymi stropami i Korytarzem pirackim z wyraźnym krzemiennym gzymsem, do efektownie oświetlonej jaskini Piekło. Zaraz za nią po lewej stronie jest para małych Jeziorek łabędzich. Za jeziorkami trzeba przejść ciekawie modelowanym korytarzem, koło niedostępnych miejsc, nazywanych Jasełka, do Jaskini rozbójniczej. Następuje Błotnisty korytarz ze skalną niszą znaną jako Piec chlebowy i niezwykle zabarwionym sintrem na ścianie. Tu kończy się trasa zwiedzania Nowymi jaskiniami, które charakteryzuje przede wszystkim zdobienie krzemiennymi listwami i gzymsami.
Przez Skrzyżowanie podziemnych korytarzy trasa prowadzi 50-metrowym, nieznacznie wznoszącym się, sztucznie przebitym tunelem. Jedna z jego nisz po prawej stronie prowadzi do niedostępnych do zwiedzania pomieszczeń jaskini Větrná jeskyně (Wietrzna jaskinia), a prawie na końcu, w oknie lewej ściany, widać pozostałości pierwotnych drewnianych stempli i otwór, przez który pierwsi odkrywcy weszli do podziemi.
Górne piętro tworzą tak zwane Stare Jaskinie Bozkowskie. Zaraz na początku tego systemu zwraca uwagę potężny sintrowy blok z formacją zwaną Pruski hełm. W jej dolnej części jest zalana sintrem część firanki, która kiedyś, podczas ruchów górotwórczych, odłamała się ze zdobienia nad Hełmem. Koło Labiryntu, utworzonego przez odpady skalnych bloków, przez który prowadziła pierwsza trasa odkrywców do podziemi, trasa prowadzi do jaskini Niespodzianka. Jest pełna ozdób naciekowych. Rząd stalaktytów na ścianie czołowej nazywa się Bozkowskie organy, z przodu przed nimi są stalagmity „Kciuk i palec wskazujący". W stropie jest też kilka heliktytów, mimośrodowych sopleńców, które rosną bez względu na grawitację. Największym z nich jest formacja nazywana Biała myszka. W następnym pomieszczeniu, Jaskini Listopadowej, wypływa ze ściany sintrowy wodospad, trudno też nie zauważyć wielkiego stalagnatu przypominającego rakietę. Następuje widoczne jest odgałęzienie do Słonich uszu. Żółtawe światło przeświecające przez cieniutką sintrową firankę oraz rozmaite zdobienia naciekowe, stwarzają w tym miejscu urzekającą atmosferę. Idąc dalej trasą zwiedzania, koło Rokokowych lalek i Chatki z piernika, zwiedzający dostają się do początkowego punktu wyjścia trasy Starych jaskiń.
Punktem szczytowym trasy jest podziemne jezioro, największe w Czechach. Znajduje się w najniżej położonych miejscach Bozkowskich Jaskiń Dolomitowych. W Domu jeziornym, największym do tej pory odkrytym pomieszczeniu całych Jaskiń Bozkowskich, znajduje się jezioro z krystalicznie czystą wodą, na powierzchni której odbijają się niskie stropy pomieszczenia Kuklovy prostory. Jezioro ma powierzchnię 14x24 metry, średnią głębokość 140 centymetrów, a jego temperatura waha się około 8 °C. Ostatnim pomieszczeniem na trasie zwiedzania, nawiązującym do Sali jeziornej, jest Sala młodzieżowa. Pod nią odkryto najgłębsze wolne przestrzenie, przy normalnym poziomie wody całkowicie zalane.
